วิธีปฏิบัติการเดินในป่าดิบชื้น ป่าดิบชื้น เป็นป่าที่มีความชื้นสูง แต่อากาศกลับร้อนอบอ้าวในช่วงกลางวัน เป็นเพราะ ภายในป่าทึบอากาศหมุนเวียนได้ไม่ดี โดยเฉพาะเส้นทางในหุบเขา เมื่อเดินป่าสักพัก ร่างกายจะใช้พลังงานมาก จึงจำเป็นต้องระบายความร้อนเพื่อรักษาสมดุลย์ของร่างกาย จึงทำให้มีเหงื่อออกมาก
แต่อุปสรรคสำสัญก็คือ ความชื้นที่สูง เหงื่อที่ถูกขับออกมาไม่สามารถระเหยหายไปได้เร็ว มันจึงเหนอะหนะอยู่ที่ผิวหนัง ซึ่งหมายความว่าร่างกายระบายความร้อนได้ไม่ดี และยิ่งทำให้ร่างกายทวีความร้อนอบอ้าวยิ่งขึ้น เพราะยังคงเผาผลาญพลังงานต่อไป สถานการณ์เช่นนี้ ในป่าดิบชื้นที่หนาแน่นมากๆ และมีความชื้นสัมพัทธ์สูง หากยังหักโหมเดินต่อไป จะมีอาการเหมือนเป็นไข้ เหนื่อยมาก
ถ้ารู้สึกร้อนจัด ควรหยุดพัก ล้างหน้าล้างตา ใช้น้ำพรมตามแขนขา เพื่อเป็นการระบายความร้อนออกจากร่างกาย แต่อย่าลงแช่น้ำ ทั้งๆ ที่ยังเหนื่อยจัด เพราะร่างกายอาจปรับตัวไม่ทัน
การเดินในป่าดิบชื้นไม่ควรใส่เสื้อผ้าที่หนาเกินไป ควรเป็นผ้าที่โปร่ง สบาย แห้งเร็ว แต่ควรเป็นเสื้อแขนยาว เพราะมีหลายช่วงต้องผ่านดงหนาม และรังมด ถ้ารู้สึกร้อน ก็สามารถพับแขนขึ้นได้
วฺิธีการเดินขึ้นเนินชัน เนื่องจากการเดินขึ้นเขาชัน ต้องใช้พลังงานมากกว่าการเดินบนทางราบถึง สิบห้าเท่า ทางที่ดี ควรก้าวช้าๆ สูดหายใจลึกๆ เพื่อให้มีออกซิเจนเพียงพอในการเผาพลาญพลังงาน และหมายตาจุดพักเท้าสั้นๆ เป็นระยะๆ อย่าโหมเดินรวดเดียว เพราะจะทำให้เหนื่อยเกินไปจนหมดแรงที่จะไปต่อ ช่วงที่ชันมากๆ ใช้มือช่วยโน้มโขดหินหรือกิ่งไม้ จะทำให้เข่า และต้นขาไม่ต้องรับภาระหนักเกินไป พกขนมหวานจำพวกช็อกโกแล็ต เวเฟอร์ จะช่วยให้มีพลังงาานในการเดินทางไกล
การป้องกันการเป็นตะคริ้ว เมื่อเดินเท้าไปนานๆ ร่างกายเสียเหงื่อมาก อาจจะทำให้เกิดตะคริว ตะคริวเกิดจากการหดเกร็งของกล้ามเนื้ออย่างเฉียบพลัน เนื่องจากความผิดปกติของกระบวนการดูดซึมภายในกล้ามเนื้อ ทางแก้ ก็คือ ต้องพัก นั่ง หรือนอนเหยียดเท้าพาดอะไรก็ได้ให้สูง เพื่อให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น เลือดที่ไปคั่งอยู่ที่เท้าไหลย้อนกลับ ให้เลือดใหม่ที่มีออกซิเจนไหลไปแทน กินเกลือสักหยิบมือ เพื่อเติมเกลือแร่ที่สูญเสียไปกับเหงื่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น